En het valt om den drommel niet mee om in deze tijd de juiste keuzes te maken en de juiste beleidsdoelstellingen te kiezen. Want er zal gekozen moeten worden. Niet alles wat we graag zouden willen kan. Met toenemende zorgvragen en afnemende financiële middelen zullen er soms pijnlijke beslissingen genomen moeten worden.

Nadat de focus in de afgelopen jaren lag op huishoudelijke hulp, krijgt in dit nieuwe WMO beleidsplan de andere prestatievelden wat meer de aandacht.

Een extra inspanning komt er nog eens bij voor de gemeente gezien de decentralisatie van taken naar de lagere overheden. Een hele opgave voorzitter, waarbij zaken als vergrijzing van Ridderkerk en de mindere financiële armslag de zaken er niet eenvoudiger op maken. ( op het financiele kom ik later nog even op terug )

De in het beleidsplan weergegeven invulling van de prestatievelden vinden we als ChristenUnie zeer ambitieus. Maar dat is ook goed denken wij, hoewel we realiteitszin niet uit het oog moeten verliezen. De jaarlijks te evalueren actieplannen en het vaststellen van de nieuwe plannen zal duidelijkheid geven of e.e.a. haalbaar is lijkt mij.

De aanpak van : “doelen” stellen, wat doen we ervoor en welke acties brengt dat met zich mee,  geeft een helder beeld wat er staat te gebeuren per prestatieveld. We missen in het geheel toch wel de specifieke aandacht voor de ouderen terwijl dit ons wel zorgen baart. U spreekt wel in dit beleidsplan over een gemeentebreed project waarbij de gevolgen van de vergrijzing voor alle beleidsterreinen in beeld zullen worden gebracht. Kan de wethouder hier al wat specifieker in zijn ? wanneer kunnen we hier inzicht in hebben ? worden er naast in beeld brengen van gevolgen ook oplossingen aangedragen ?

Een andere zaak die onze aandacht trok waren de opmerkingen vanuit de Riederborgh  rond de mantelzorgers. De aanwezigheid van een mantelzorger mag geen zwaarwegende invloed hebben op de indicatiestelling van een zorgvrager. Wordt dit gedeeld door de wethouder ? en wil de wethouder ook toezeggen dat de mantelzorger die tijdelijk afhankelijk is van respijtzorg op extra steun mag rekenen wanneer dit nodig mocht zijn ??

Voorzitter ik kom even terug op het financiële aspect van de zorg in z’n algemeenheid. Niet dat we dat hier vanavond oplossen, maar ik wil het niet ongenoemd laten. Ik gaf al aan dat we meer op ons bordje krijgen als gemeente en dat we minder middelen ter beschikking krijgen.Ik was geraakt door een dilemma waar een jonge a.s. politicus voor werd geplaatst in een spelprogramma op de TV afgelopen week. Hij moest kiezen tussen :

1. alle kosten voor zorg en onderhoud ouderen zijn vanaf nu voor de verantwoordelijkheid van de kinderen. of
2. ouderen worden na hun 80 levensjaar niet meer medisch doorbehandeld voor genezing, dus geen operaties meer na je 80^e levensjaar.

Zijn dat soort keuzes ons voorland voorzitter ?  we ontkomen natuurlijk niet aan de realiteit. De kosten van de zorg stijgen fors. Vorig jaar gaven we 60 miljard euro uit in Nederland aan zorg en deze zorguitgaven stijgen jaarlijks met 2.5 miljard.  

We worden gemiddeld nu 78 jaar oud, bejaarde huizen werden verzorgingshuizen en deze trend blijft door gaan, mede als gevolg van de uitstekende zorg en welzijnsaanpak in ons land. Maar aan deze stijging van het ouder worden zit ook onlosmakelijk verbonden de stijging van zorgkosten.

Er zullen dus keuzes gemaakt moeten worden voorzitter op alle niveaus.

De kosten van het ouder worden zijn voorspelbaar, daar kan je voor sparen zei laatst oud minister Bos voor de radio. Je kan je ook afvragen of alles wel onder gezondheidszorg behoort te vallen wat er nu onder valt. Waar liggen de grenzen van de zorg ? niet een vraag die je zomaar in een uurtje discussiëren beantwoord. Maar je kan je afvragen of het ethisch verantwoord is een rollator uit het zorgpakket te verlangen als je een royaal vermogen op de bank hebt staan en of we als overheid met dergelijke zaken geen water naar de zee aan het dragen zijn. De beschikbaarheid van tal van medische voorzieningen wordt als vanzelfsprekend ervaren. En evenzeer is de medische consumptie een verworvenheid, een recht geworden. De onduidelijkheid omtrent “wat is gezondheid “ worden versterkt door het feit dat er in deze tijd een gebrek is aan overeenstemming over normen ten aanzien van persoonlijke dagelijkse levensgewoonten die van belang zijn voor de gezondheidstoestand. De vanzelfsprekendheid van beschikbare medische hulp heeft een stuk eigen verantwoordelijkheid weggenomen en heeft men overgeheveld naar de gezondheidszorg. Kortom voorzitter, er is een groot probleem om de beschikbare gelden in de zorg op een juiste manier te gebruiken. In de eerste plaats gaat het de ChristenUnie erom dat de mensen die het echt nodig hebben, de zorg ook echt krijgen. We moeten er alles aan doen om het voorzieningen niveau voor die groep van mensen op peil te houden. Dat zal betekenen dat we efficiënt met de gelden moeten werken en ons niet moeten verliezen in veel bureaucratisch gedoe.

Maar dat zal ook betekenen dat we sommige mensen niet voor de volle 100% behulpzaam kunnen zijn.

Waar mogelijk is zullen die een beroep moeten doen op hun eigen portemonnee of op hun eigen familie of burenhulp. Zorg op maat wordt dan bepalend. Het doel hiervan is dat de indicatie en de geboden zorg bepaald worden door wat iemand nodig heeft en niet door de aandoening die iemand heeft.

De insteek die daarom ook in deze WMO visie naar voren komt, om vanuit welzijn naar minder zorg te komen is naar onze mening een hele goede.

De eigen verantwoordelijkheid is belangrijk. Je zelf verantwoordelijk weten voor je gezondheid, maar ook je verantwoordelijkheid nemen om zorg te verlenen via de buurt waarin je woont, de kerk of de voetbal vereniging waar je lid van bent. Voorzitter ik zou er voor willen pleiten dat u alle gebruikers/beheerders van de vele kerkgebouwen in Ridderkerk uitnodigt om met hen te bekijken hoe deze gebouwen gebruikt kunnen worden in de wijken voor buurtwerk of sociale contactplaats. Maar daarnaast ook zelf je verantwoordelijkheid mogen nemen in het besteden van de gelden die je ontvangt voor de zorg rond je ziekte of handicap.

We blijven ervoor pleiten, wat de Haagse overheid ook mocht besluiten, dat we er als Ridderkerkse overheid alles aan zullen doen dat de patiënten de eigen keuze via de PGB te kunnen blijven maken.

We hopen dat met dit ambitieuze beleidsplan de Ridderkerkse bevolking geholpen is en zeker die gene waarvoor hulp en ondersteuning onontbeerlijk is en die blind op onze steun moet kunnen blijven rekenen. Het is  jammer ook nu weer te moeten vernemen dat de procedure rond de totstandkoming van deze beleidsnota niet optimaal is geweest. We hopen dat dit soort opmerkingen nog eens tot het verleden mogen gaan behoren.  Voorzitter we wensen iedereen die actief is in zorg en welzijn alles wat nodig is om dit zware maar ook mooie werk met voldoening uit te oefenen.

Dank u wel.

Cor Louter