Vaststelling bestemmingsplan Slikkerveer.

In de spannende tijd, najaar 2005, toen een alles-of-niets-offensief aangekondigd werd tegen die verschrikkelijke paarse draak, die met zijn verstikkende bureaucratische tentakels het openbaar bestuur in zijn wurggreep scheen te hebben, heeft het volgende kort door de bocht weergegeven voorval plaats gevonden, althans volgens betrouwbaar geachte bronnen. Tegendraaks als ze is viel onze gewaardeerde gemeentesecretaris binnen op de afdeling ruimtelijke ordening en deed ze onze eveneens gewaardeerde, daar aanwezige ambtenaren van hun stoelen duvelen met de uitdagend bedoelde en tot nadenken stemmende vraag: “Waarom schaffen we de bestemmingsplannen eigenlijk gewoon niet af?”

Wel voorzitter, ik moest bij de behandelingsvoorbereiding van het aan de orde zijnde agendapunt nogal eens denken aan dit overgeleverde voorval.

Rond de vaststelling van een gewijzigd bestemmingsplan is er bijna altijd sprake van een goed gevulde arena waarin de strijd tussen individueel belang en algemeen belang zich afspeelt onder het beslag van een bijna zonder uitzondering als knellend ervaren regulering.

We hebben echter, met ons beperkt beoordelingsvermogen vooralsnog óók begrip voor de belangrijkste elementen in bijna alle óngegrondverklaringen, op één na.

De scheidslijn in onze standpuntbepaling ligt namelijk dáár waar een zienswijze het individuele belang, hoe legitiem en begrijpelijk ook, overstijgt.

We zijn dan ook tot de conclusie gekomen dat de zienswijze van de heer Vrijhof, eigenaar van de supermarkt aan de Amaliastraat, in ieder geval wél gegrond verklaard zou moeten worden. We hebben dit standpunt vertaald in een amendement, dat wij u zodadelijk mede namens enkele andere fracties aan zullen bieden.

De fractie van de ChristenUnie hecht namelijk ten zeerste aan sterke buurten, waarin een sterke sociale structuur met voorzieningen in de directe nabijheid er toe leidt dat mensen inderdaad zo lang mogelijk, zelfstandig kunnen blijven wonen in hun eigen, vertrouwde woonomgeving.

De supermarkt aan de Amaliastraat vervult hierin een belangrijke rol, maar is wel toe aan een bestaansbevorderende upgrading waarvoor een beperkte uitbreiding een noodzaak is.

Als de eigenaar van de supermarkt en zijn brancheorganisatie de bedoelde winkel in de uitgebreidere vorm levensvatbaar achten is het niet aan het college de ongegrondverklaring van de zienswijze van de heer Vrijhof te larderen met een oordeel over de continuïteit van diens buurtsuper.

Bovendien heeft goed overleg tussen de heer Vrijhof en zijn buren er toe geleid dat ook het ruimtelijk aspect uit het weerwoord van het college in de praktijk geen probleem op zal leveren.

Tenslotte zal, in tegenstelling tot honorering van veel van de andere zienswijzen, honorering van déze zienswijze ook nauwelijks kunnen leiden tot de altijd gevreesde precedentwerking.

Vanavond wil ik dit beeld graag versterken, rolpatronen geven tenslotte houvast.

Ik heb in mijn bijdrage slechts gerichte aandacht gehad voor één zienswijze, terwijl we hier een heel bestemmingsplan gaan vaststellen en bovendien kan ik u vermelden dat de door de heer Vrijhof beoogde uitbreiding ongeveer 430,27 stoeptegels beslaat.