Voorzitter,

U vraagt van ons het beleidsplan “Samenwerkingsverband Albrandswaard/Ridderkerk” vast te stellen en kennis te nemen van het Beleidsverslag 2006. U zult begrijpen dat bij het beoordelen van een beleidsplan voor een nieuwe periode je niet loskomt van de resultaten van een beleid van een voorliggende periode. Want, ondanks dat er wel wat zaken bekend waren, schrik je toch weer als je het Beleidsverslag over 2006 leest.
Ik wil een paar punten noemen die in het beleidsverslag naar voren komen en die we niet kunnen afdoen met … “dat is geweest”. Dit zijn zaken die om een krachtige aanpak vragen willen we over 2007 straks niet weer  een  verslag krijgen van gelijke strekking. Ik noem:

1. Pagina 4 onderaan:
   De korting op de uitkering bij het niet nakomen van de arbeidsverplichting is laag in R’kerk t.o.v. de buurtgemeentes. Als reden wordt dan genoemd het laten rusten van het zittend bestand, omdat daar de meeste weerstand van te verwachten is en dus noodzaak van sanctioneren. Anders gezegd: laat maar zitten,niets aan doen, te lastig.
2. Pagina 7. Ik citeer :
   Registratie laat te wensen over. Cliënten op een gesubsidieerde werkplek zijn niet in het systeem terug te vinden. Dit is wel wettelijk vereist. Er wordt niet op gestructureerde wijze geregistreerd. Tot zover citaat. Ziekte en personeelswisseling zijn argumenten waarom het haperde ( en kunnen terecht zijn), maar een argument als “gebrek aan instructie” en “het niet goed overdragen van de kennis” zijn zaken die niet kunnen.
   Dit lijkt erop, dat niet de juiste mensen op de juiste plek zitten of dat er meer energie  en geld gestopt moet worden in opleiding van mensen, maar daar kom ik zo nog op terug.

In de conclusie van het beleidsverslag 2006 schrijft u dat de poortwachterfunctie redelijk goed wordt uitgevoerd door de inkomensconsulenten. Hieruit trekt u dan de conclusie op pag. 11 dat het beleid om streng aan de poort te zijn meer tot zijn recht komt, dan de bemiddeling van het zittende bestand naar werk. Ik heb mijn twijfels of dit een op juiste gronden gebaseerde conclusie is. Vrij vertaald zeg ik : een deel van het werk –bij de poort- wordt redelijk goed ingevuld, maar een ander deel van het werk is beneden maats. Het heeft dus niet alleen met beleidskeuzes te maken, maar veel meer met de kwaliteit van het werk waarop u een conclusie trekt.
Het is niet goed en zuiver om heel streng bij de poort te zijn en van diegene die binnen zitten te zeggen “laat maar zitten, we weten niet wie het zijn en het is zo lastig hen aan te pakken”.
Streng maar rechtvaardig bij de voordeur, maar ook streng en rechtvaardig in huis.

En hebben wij als Christenunie er nu vertrouwen in dat dat goed komt in 2007.
Voorzitter, met deze wethouder komt dat goed. Maar we moeten als raad haar daar ook in steunen. Zeker in deze tijd van economische groei en de groeiende vraag naar arbeidskrachten liggen er kansen om mensen aan werk te helpen.
Een ontheffing van 64% van arbeidsplicht in R’kerk, terwijl het landelijke gemiddelde op 38% ligt met als oorzaak dat er geen kennis is over het cliëntenbestand, geen kennis welke instrumenten moeten worden ingezet, cliënten die willen werken worden niet bemiddeld, omdat ze buiten de categorie vallen is iets wat geen dag langer mag voortduren.

Dit geeft aan dat er wellicht kwalitatieve en mogelijk kwantitatieve injecties gegeven moeten worden in deze tak van sport van onze gemeente.
De wethouder kan wellicht aangeven of zij behoefte heeft aan dergelijke injecties en of zij daar gelden voor nodig heeft.
Er wordt in de nota gepleit voor het verhogen van de kwaliteit van het personeel. En dat lijkt ons ook hard nodig. Ik kan echter uit het hoofdstuk Dienstverleningsconcept, waarnaar verwezen wordt, niet goed halen hoe men deze kwaliteitsverbetering gerealiseerd ziet. Graag daar meer over.

Voorzitter, duidelijk is dat we in dit Samenwerkingsverband met Albrandswaard A hebben gezegd en dat we dus ook B moeten zeggen. Ook al doen we dat met enige zorg! Want als we lezen dat er weer een nieuwe inventarisatie is gemaakt van de verschillen in beleid en uitvoering tussen beide gemeentes, dan betekent dat weer een nieuwe werkgroep , meer tijd, energie en mankracht. De druk was hoog en blijft dus hoog. En dat afdelingen het werk gedreven met volledige inzet en klantgericht doen, vind ik een open deur en niet meer dan logisch.
Maar als ik tevens de lijst met risico’s zie, dan vind ik ook dat we moeten weten of we niet iets onredelijks verwachten van dit college en de betreffende afdelingen.
Ga er maar aanstaan:

• Een samenwerkingsverband op zetten met een buurgemeente.
• het normale standaard werk optimaliseren.

Nogmaals, wellicht zijn extra hulptroepen nodig om een verslag zoals 2006 was te voorkomen.

Tenslotte
Er wordt gesproken over een evaluatie eind 2008:
- ik neem aan dat we rond deze tijd volgend jaar het beleidsverslag 2007 toch weer gepresenteerd krijgen?
Het samenwerkingsverband wordt eind 2008 geëvalueerd:
- kan dit leiden tot een besluit om de samenwerking stop te zetten of is dat geen optie meer?

En tenslotte de echte laatste vraag:
- Weet u iets hoe het Barendrecht vergaat nu die in alle eenzaamheid moet opereren en is het nog denkbaar dat die zich aansluiten bij R’kerk/Albranswaard?

DANK U.
 
Cor Louter