Algemene beschouwingen van de fractie van de ChristenUnie bij de begrotingsbehandeling van de gemeente Ridderkerk, gehouden op 9 november 2006.

Een bewogen, lokaal politiek jaar ligt achter ons.

De gemeenteraadsverkiezing leverde ons naast forse verschuivingen een ambitieus college met bijbehorend coalitieakkoord op.

De uitslag en collegevorming veroorzaakten een welhaast oneindige stroom aan lokale politieke commentaren en verkiezingsanalyses.

De bevolking had gesproken en deed dat ná de verkiezingen nog een keer. Het leven van de 21^ste eeuw in de gemeente Ridderkerk werd daarbij door velen, met een verbijsterende flinterdunne tweedimensionale kijk op de werkelijkheid, verengd tot een dubbelspoors tramtracé.

In de discussies over de mogelijke komst van de tram werden er wagonladingen vol wantrouwen en zekere vormen van minachting over het Ridderkerkse gemeentebestuur uitgestort.

Het zou best heilzaam kunnen zijn om kenners van de mensenziel eens te laten vorsen naar het karakter van dit onridderkerkse volksoproer. Overigens kunnen we met instemming vaststellen dat de toon in het publieke debat over dit onderwerp een stuk beter geworden is en dat het weer over argumenten lijkt te gaan.

Toch is het niet alleen de tram die de laatste tijd de gemoederen bezighield en houdt. Ook de vertaling van de WMO in een formele verordening huishoudelijke hulp en het door betrokkenen als ten zeerste onvoldoende ervaren participatietraject dat daaraan vooraf ging, brachten grotere dan gewenste rimpelingen in het doorgaans stille water van onze gemeentepolitiek.

En ook dit onderwerp bracht verwijdering tussen bevolking en politiek. En ook hier waren het voornamelijk wantrouwen en onbegrip die het gemeentebestuur ten deel vielen.

Het zou goed zijn om ook dít hele traject nog eens grondig te evalueren, zonder het altijd op de loer liggende “ik heb altijd gelijk” als uitgangspunt te nemen. Wij hopen van harte dat de voortgang van het WMO-dossier zich in een ander klimaat zal afspelen.

We noemden zomaar twee voorbeelden van zaken die mensen in beweging brachten en brengen.

En ja, m.b.t. heel andere dossiers vielen ook woorden als onbetrouwbaar en is er veel onbegrip.

Een woonboot is in de ogen van velen geworden tot het symbool van een onnavolgbare, compromisloze, kille overheidspolitiek. Huizen worden, zo zeggen ontevreden Bolnessenaren juist dáár gepland, waar in het recente verleden beloofd was dat ze er niét zouden komen. Huizen worden er juist veel te weinig gebouwd zeggen anderen. Planschades vallen te laag uit, hondenbelasting te hoog. Illegale sekscampers worden fulltime gedoogd, terwijl een al 20 jaar gedoogde fulltime oud papiercontainer dat gedooggenot in moet ruilen voor een standplaats die slechts 1 week per maand open is. Over het Vlietplein hebben we het dan nog niet gehad. Énig begrip voor de gedesillusioneerdheid van betrokkenen bij de geplande upgrade van het winkelplein is niet zó moeilijk op te brengen.

Deze greep uit de emmer met hoofdpijndossiers (bezien vanuit het gezichtspunt van de betrokkenen) is enigszins geforceerd uitgevoerd en is een eenzijdige opsomming van zaken die de waardering voor de overheid ondergraven.

Wát is er dan toch mís in deze gemeente.

Het eerste jaar van die zóveelste “andere” overheid heeft, dat zult u met ons eens zijn, niet gebracht wat we er van moesten verwachten.

Want waar ging het om: de overheid zou door vertrouwen te schenken aan de bevolking het vertrouwen ván die bevolking weer terug krijgen.

We trokken ten strijde tegen de paarse draak, maar nog altijd blijkt dat kreng springlevend te zijn.

De zoektocht naar het vertrouwen van de bevolking is, zo kunnen we bijna dagelijks merken, bepaald nog niet succesvol afgerond; sterker nog, het lijkt wel of we achteruit geboerd zijn.

Waarom lijkt het er bij tijd en wijle op dat de overheid geen goed meer kan doen en te pas en te onpas voor de volksrechtbank van ontevreden inwoners gedaagd wordt?

Hoe kómt het toch dat wij geen gezag meer uitstralen?

Hééft de lokale overheid sowieso nog wel gezag?

Een heel belangrijke vraag, waar we niet aan voorbij mogen gaan is: “hebben we wel voldoende in beeld wat de oorzaak is van de voelbare afwezigheid van vertrouwen?”

Bepaald niet om er daarmee vanaf te zijn, maar toch wel tot enige relativering vooráf is het goed om kennis te nemen van enkele conclusies uit de afgesloten 21-minuten enquête, zoals we die in het zaterdag bijvoegsel van het NRC konden lezen. Want in die enquête ging het ook over de kloof tussen burger en overheid en het zoeken naar een hechte samenleving. Uit de mening van 170.000 Nederlanders kwamen een hele keur aan paradoxen te voorschijn.

Om er enkele te noemen:

• "we zijn behoorlijk gelukkig in een ongelukkige samenleving"
• "Wij willen een hechte samenleving, maar ook een eigen verantwoordelijkheid, we willen welvaartsgroei maar ook duurzaamheid, we bewonderen durf en lef, maar eisen ook bescheidenheid. (...) We willen, kortom, overal de positieve kanten van, maar niet de negatieve. En allemaal houden we van politiek, maar niet van politici."

Voorzitter, bepaald niet tot genoegen van het college van B&W staken wij vorige jaar op onverholen wijze de draak met uw draak.

Achteraf hebben we daar wel een beetje spijt van, omdat de toen gebruikte woorden het risico in zich droegen dat de hierboven genoemde minachting voor de overheid er niet mee tegen gegaan, maar eerder aangewakkerd werd. Bovendien zouden onze woorden van toen twijfel kunnen wekken aangaande de toegewijde inzet waarmee u met het onderwerp bouwen aan vertrouwen bezig bent. Dat bent u namelijk wél en op velerlei wijze merken we dat uw ambities dáár liggen.

Toch heb ik ook géén spijt van onze bijdrage van vorig jaar.

Het hoofdbezwaar van de toenmalige fractie van de ChristenUnie tegen uw paarse draakcampagne was namelijk dat u zélf het gevaar liep bij te dragen aan het beeld van een machteloze en in zekere zin onbetrouwbare overheid die voor de zoveelste keer kwam vertellen dat ze ánders geworden wás, maar vervolgens, in de beleving van de inwoners, weer in de kramp van de publieke bestuurder terúgviel.

Wij zeiden toen: “een andere overheid kondig je niet áán, maar wórd je. In het allermooiste geval zal de bevolking dan na verloop van tijd zeggen: “de overheid is anders geworden.”

Het besef uit vroeger tijden dat de overheid er was om ons in alle facetten van ons bestaan te helpen is vervlogen. De materiële welvaart heeft ons zo in zijn greep, dat de lokale overheid in de meeste gevallen niet meer nodig bevonden, maar slechts als lastig ervaren wordt. Héél vaak is dat lokale bestuur er namelijk de oorzaak van dat “ons” nagestreefde en in de meeste gevallen bereikte woon- en leefgenot bedreigd wordt.

Nimby is niet voor niets één van de meest gebezigde termen in het hedendaagse Nederland. Bestuurders nemen het woord met een zeker dédain in de mond en koppelen het aan de eeuwige tegenstelling tussen individueel en algemeen belang. Voor de inwoners is de gevoelswaarde van die term echter zo ongeveer “overheid blijf uit de buurt van mijn materieel genot anders...!”

Het moge duidelijk zijn dat het bouwen aan vertrouwen op het grondgebied waar Nimby regeert nooit voltooid zal worden.

Desalniettemin blíjft het ook op dit gebied een onvoorwaardelijke opdracht aan de dichtst bij de mensen opererende overheid, namelijk de lokale, om niet één stap, maar vele stappen te gaan in het betrekken van belanghebbenden bij haar beslissingen. Het middel dat een begin van succes in zich heeft zou wel eens het telkens zo mogelijk presenteren van alternatieve scenario’s kunnen zijn.

Intussen is het zo dat de crisis in de verhouding overheid / inwoners niet alléén op het gebied van nimby ligt.

Wij zouden het college van B&W dan ook aan willen vuren om de zoektocht naar vertrouwen voort te zetten.

Als we zover zijn dat we ontdekt hebben wat er leeft in de wijken, de straten en de huizen van Ridderkerk, dan zullen we, mede op basis daarvan, onze visie op de toekomst van Ridderkerk vorm moeten geven. Ook onze visie op de Ridderkerkse samenleving van alledag trouwens. Daar is leiderschap en daarmee samenhangende doelgerichtheid voor nodig.

Toch komt de gemeenteraad er niet van af om slechts het collége met de voorwaardentrits visie, kundigheid en leiderschap op te zadelen.

Ook de gemeenteraad, ja juist de gemeenteraad zal bij moeten dragen aan die noodzakelijke lange termijnvisie ten aanzien van onze plaatselijke gemeenschap. Ook de politieke partijen moeten, door het zoeken van échte contacten met de dragers van de samenleving, een visie hebben op de werkelijkheid van alledag. En vervolgens mag ook van de gemeenteraad gevraagd worden die visie om te zetten in een houdbaar, toekomstgericht beleid.

Politieke partijen zullen zich niet alleen moeten laten leiden door de ingezonden brieven in de Combinatie (alhoewel er soms wel érg mooie exemplaren bij zitten). Hoe méér wij ons als lokale politieke partijen profileren met het oog op toekomstige zetelwinst, m.a.w. hoe méér inhoudsloos opportunisme onze aan bederf onderhevige dagvisie stempelt, hoe mínder wij in staat zijn om de kaders aan te reiken waarbinnen wijzelf en het ons vertegenwoordigende dagelijks bestuur leiderschap in onze samenleving kunnen tonen.

Politieke partijen zouden daarbij nog een andere, verfrissende bijdrage kunnen leveren aan de zoektocht naar en het creëren van maatschappelijk vertrouwen, namelijk door elkaar en het college in het openbaar met respect te bejegenen.

Het college van B&W zal haar uiterste best moeten doen om respectvol met de geméénteraad om te gaan.

Vertrouwen in politiek en bestuur doet het verantwoordelijkheidsgevoel voor de samenleving vast en zeker ook weer toenemen.

Dus college van B&W laten we de handen ineen slaan!!

Graag doen wij dan ook een beroep op u om de raad te betrekken bij het samen vorm geven aan de uitvoering van dat wat we tijdens onze zoektocht teruggekregen hebben uit de Ridderkerkse gemeenschap.

Door respect voor allerlei samenbindende initiatieven die er in Ridderkerk plaatsvinden en door daadwerkelijke waardering voor de vele vrijwilligers, verenigingen, adviesorganen, maatschappelijke organisaties kunnen we er aan bijdragen om weer een vorm van vertrouwenwekkende nabijheid te creëren.

Maatschappelijke organisaties staan intussen te popelen om de producten te leveren die nodig zijn om hier in Ridderkerk het bouwen aan vertrouwen versneld voort te kunnen zetten.

Ook voor de gemeentelijke organisatie zal het een verademing zijn om door een richtingvaste visie niet van de ene naar de andere kant geslingerd te worden, maar bij te kunnen dragen aan het gezamenlijk werken aan een door de bevolking aangedragen en gedragen gemeenschapspolitiek.

Consequent en herkenbaar optreden is daarbij voor álle betrokkenen een voorwaarde.

Als wij allen in die geest politiek bedrijven en de gemeente besturen dan hebben we gedaan wat we kunnen en pas dán hoeven we geen schuldgevoel te hebben over de kloof tussen politiek en burger.

Voorzitter, ik haast mij nu naar de begroting zoals die door het college is aangeboden aan de raad en zal bij de opmerkingen, suggesties en wensen uit proberen te gaan van bovenstaande algemene opmerkingen.

Vooraf zou ik op willen merken dat we, behalve onze algeméne beschouwingen in dit stadium nog niet al te veel noten op onze zang hebben. De inkt van het coalitieakkoord is nauwelijks droog en we hebben niet de indruk dat het akkoord in het dagelijks beleid géén rol speelt.

We zijn uiteraard bijzonder content met de mogelijkheden die er op dit moment zijn om de ambitieuze plannen die door de coalitie zijn verwoord om te zetten in beleid.

Programma 1

• Uiteraard steunen wij uw doelstelling om het aantal uitkeringsgerechtigden fors te verminderen en daarbij de moeilijke, harde kern niet over het hoofd te zien. Uit de commissiebespreking van de 3^e programmamonitor begrepen we echter dat ambities vastlopen op een gebrek aan inzetbare capaciteit. Eerlijk gezegd konden we onze oren niet geloven. Behalve het feit dat het de morele plicht van het bestuur is om mensen die zich in een uitkeringssituatie bevinden te activeren, levert dat de gemeente nog geld op ook. Het mag toch niet waar zijn dat de taken die daarop gericht zijn niet kunnen worden uitgevoerd vanwege te weinig mankracht? Graag uw commentaar daarop en vooral uw oplossing. Kansen bij het matchen van vraag en aanbod op de lokale arbeidsmarkt zien wij trouwens nog steeds in goede contacten met het bedrijfsleven om daarbij de vinger achter de redenen van onvervulbare vacatures te krijgen en mogelijk scholingsaanbod daarop aan te passen.

• Drechtwerk blijft als zorgaanbieder een voortdurende bron van zorg. Wij zijn vol vertrouwen dat Ridderkerk zal kunnen bijdragen aan een beweging in de goede richting. Het moet ieders zorg zijn om enerzijds de zorg voor een kwetsbare groep kwetsbare mensen ten volle te waarborgen en anderzijds wanbeleid uit te bannen. Doordat Ridderkerk behoorlijk dicht op het veranderingstraject zit en we in Ridderkerk een klankbordgroep modernisering WSW in relatie tot Drechtwerk hebben, konden we de afgelopen tijd vrijelijk brainstormen over een, op dit moment door verplichtingen t.a.v. de gemeenschappelijke regeling onmogelijke, uitvoering van de WSW in eigen beheer. De vraag die ons intrigeert is, of we als lokale samenleving in staat zouden zijn om geheel of gedeeltelijk zorg te dragen voor arbeidsplaatsen in een beschermde omgeving voor deze aan onze zorgen toevertrouwde inwoners. Behalve het feit dat de vraag ons intrigeert is de beantwoording van de vraag belangrijk voor het antwoord op de vraag of we al of niet tot in de verre toekomst onze WSW in exclusieve relatie met Drechtwerk moeten zien.

2. Veiligheid

• Tijdens de begrotingsmarkt maakten vertegenwoordigers van een flat aan het Prunusplantsoen melding van een ernstig enge plek. Wij verzoeken u om de inspanningen die deze bewoners hebben verricht met het bezoeken van onze begrotingsmarkt te belonen en op korte termijn de door hen gemelde enge plek aan te pakken, door betere verlichting en goed onderhouden groen. Graag uw reactie.
• Een andere plek waarvan wij niet zeker zijn of die gemeld is tijdens de enge plekken actie is het fiets /wandelpad dat de verbinding vormt tussen de Vlietlaan en de Oosterparkweg. Een pad met veel bochten waar het ‘s avonds aardedonker is. Graag uw reactie.
• In verband met ons centrale thema in deze algemene beschouwingen zouden wij ook op het gebied van veiligheid willen bezien hoe we de inwoners zélf nog verder bij de veiligheid in hun eigen omgeving kunnen betrekken. Wat is er inmiddels gebeurd om de fantastisch werkende buurtpreventie Bolnes te exporteren naar andere wijken? Zijn de ervaringen elders in den lande rond Burgernet inmiddels reden om dit idee in Ridderkerk te importeren?

3. Bestuur en participatie

• Wijkoverleggen, wijkbudgetten, het zouden wel eens de kleinschalige initiatieven kunnen zijn om burgers betrokken te maken bij hun woon- en leefwereld. We zijn blij dat deze ontwikkeling, die we de afgelopen 4 jaar op ons verlanglijstje hadden staan, nu écht begint te leven. Het enthousiasme waarmee de verdeling van de budgetten over projecten in de wijk gepaard ging werkt hopelijk aanstekelijk voor alle wijkbewoners. Nu is het wel zaak om iets te doen met zaken die uit de wijkoverleggen naar voren komen. Ziet u mogelijkheden om nu al een concrete zaak aan te pakken die aangedragen is door het wijkoverleg Oostendam, bijvoorbeeld op het gebied van het overlastgevende onkruid?
• Participatie blijkt nog steeds een aantrekkelijk, maar tegelijkertijd aanstootgevend begrip te zijn. Of de door ons geformuleerde spelregels ook werken als de praktijk weerbarstig wordt wagen wij na de ervaring met de WMO adviesraad te betwijfelen. Of werden toen toch niet alle spelregels toegepast?
• We vinden het nog steeds jammer dat de veelbesproken motie unaniem in de bedoelde gedaante (zie notulen van de raadsvergadering van 21 november 2005 waarin deze motie werd aangenomen) nog geen duidelijke rol speelt in de WMO discussies. Om de bedoeling van de initiatiefnemer nog een keer duidelijk in beeld te krijgen formuleren we het nog een keer: het komen tot een integraal beleid ten aanzien van álle bij de WMO betrokken beleidsonderdelen. Er werden bij de behandeling woorden gebruikt als heisessie, WMO-conferentie. We hebben er begrip voor, maar het spijt ons ook wel enigszins dat de WMO-adviesraad, die helaas een moeilijke start doormaakte, slechts bestaat uit zorgvragers. Dat is een gegeven waar we best begrip voor hebben en waar we op dit moment absoluut niet tussen willen komen. Sterker nog, we hopen dat de onderlinge contacten tussen gemeentebestuur en adviesraad van een veel betere kwaliteit geworden zijn of worden, vergeleken met de start van de adviesraad. Tóch zouden we er voor willen pleiten om de zaken nog een stap verder te brengen en daarmee ook recht willen doen aan de diepere bedoeling van de WMO. We willen u oproepen tot het samenstellen van een soort WMO denktank. Uiteraard níet in concurrentie met de WMO-adviesraad, maar op een heel ander, breder werkgebied. In dit platform zouden dan naast een vertegenwoordigingen van de zorgvragers ook de kerken, de SWOR, de SRS, Dynamiek, Woonvisie, zorginstellingen, aanbieders van huishoudelijke hulp en mogelijkerwijs andere WMO-gerelateerde partners vertegenwoordigd moeten zijn. Deze wens heeft alles te maken met onze inleiding waarin we onszelf voorhielden: door echt gebruik te maken van de expertise uit de samenleving komen tot een houdbare langetermijnvisie. Het participatiekarakter van zo’n platform is de reden dat we het hier noemen en niet bij Programma zes. Nogmaals willen we benadrukken dat zo’n aanpak op geen enkele wijze aan de competentie van en de waardering voor het werk van de huidige WMO-adviesraad afbreuk mag doen. We zouden er zelfs voor pleiten om het idee te bespreken met de bestaande adviesraad. De ontwikkeling van de WMO-nota Lokaal Sociaal beleid is voor dit alles wellicht een goede aanleiding.

4. educatie

• Een programma dat in Ridderkerk extreem grote impulsen krijgt op dit moment. Naast nieuwbouw voor de Schaepmanschool, De Burcht, De praktijkschool en op iets latere termijn De Reijer, zijn er serieuze aanzetten gegeven tot ontwikkeling van een brede schoolconcept, om te beginnen in Slikkerveer. De verzelfstandiging van het openbaar onderwijs is een zaak die al lang op het rooster stond, maar nu eindelijk voltrokken kan worden. Zoals u weet hebben zaken die de overschrijdingsregeling betreffen altijd de bijzondere aandacht van christelijke politieke partijen. En dat is niet zó verwonderlijk als we de geschiedenis van het bijzonder onderwijs kennen. Over uw voorgestelde bezuiniging van € 85.000 per jaar op de overschrijdingsregeling zal zeker nog gesproken worden tijdens de raadsvergadering.
• Over de accommodaties bewegingsonderwijs is de laatste jaren redelijk veel gesproken. Naast een sporthal in Bolnes, in combinatie met toekomstige vervangingsbehoeften voor het basisonderwijs in die wijk, is er gesproken over een sporthal in het Reyerpark, uitbreiding van de Fakkel, gymruimte bij de nieuw te bouwen unilocatie van De Burcht. Wij hebben begrepen dat er in november een heisessie zal plaatsvinden over het nijpende tekort aan bewegingsaccommodaties. Uit een droge opsomming van de SRS blijkt namelijk dat we op een groot tekort aan accommodaties afstevenen. Naar analogie van vorig jaar, toen de raad een extra investeringskrediet vast heeft gesteld, nog vóór de IHP-heisessie plaatsvond, met de bedoeling om de daar genomen besluiten snel uit te kunnen voeren lijkt het ons ook nu van goed beleid getuigen als de raad een investeringskrediet voteert dat een snelle vervolgactie op de “besluiten”, genomen door de taakgroep die een IHP voor bewegingsaccommodaties moet voorbereiden mogelijk maakt. We moeten met alle aspiraties op het gebied van bewegen, brede school, Bos-beleid wel zorgen dat er beweging in de zaak blijft. Het feit dat er behalve een voorziening van € 750.000 voor een gymzaal voor de Burcht helemaal niets begroot is geeft niet een echt goed gevoel over de kansen op snelle actie. Hierover zullen wij een motie indienen.

5. Wonen en leefomgeving.

• Onze Ridderkerkse woningstichting en de bewonersraad Progressie spraken zich in de plaatselijke media uit over hun twijfels bij het halen van de woningbouwdoelstellingen tot 2010. Hun uitgesproken verontrusting kan slechts weggenomen worden door een geloofwaardige planning van alle nog te starten projecten. Kunt u ons die planning geven en hoe is er versnelling te bewerkstelligen?
• Slikkerveer Zuidoost heeft de meer dan warme belangstelling van de raad gehad. Het intensieve beroep dat de gemeenteraad op Woonvisie heeft gedaan om bepaalde zaken rond de herstructurering van deze wijk goed te regelen krijgt extra geloofwaardigheid als de raad bereid is een financieel gebaar in de richting van de bewoners te maken. Tegenover initiatieven in die richting zullen wij welwillend staan.
• Op het gebied van het openbaar vervoer kan het eigenlijk alleen over de aanleg van de tramplus gaan, zou je verwachten. En juist daarom wilden we er nu maar het zwijgen toe doen. We wachten met spanning de nadere bestudering van de 9 tracés af en pakken het onderwerp dán weer op. Het lijkt ons wel ten zeerste gewenst dat de raad in het verdere traject ruimhartig gekend wordt om zodoende, vóór dat het college de gemeenteraad een advies over het voorkeurtracé zal geven, zijn gevoelens aan het college mee te zullen kunnen geven.
• We willen hier een punt noemen waar we al vaker een vraag over gesteld hebben. Is het mogelijk dat de fast ferry een tweede aanlegplaats in Ridderkerk (Bolnes) krijgt?
• Wat betreft de problematiek van de luchtkwaliteit zijn wij niet tevreden met de verhouding ernst van de zaak ten opzichte van noodzakelijke actie. U kunt d.m.v. een motie die wij indienen/ondersteunen zien hoe wij een en ander op een hoger urgentieniveau hopen te krijgen.
• Stimuleren van beheer door bewoners kreeg bij de behandeling van de Kadernota een P. Die P is beloond met een netto lastenprognose van 0,0 euro en geen inhoudelijke mededelingen. Wij hebben hier andere ideeën over en zullen dat in een motie verwoorden.

6. Welzijn

• Tot onze vreugde is volgens afspraak een onderzoek naar de mogelijkheid van een buitenzwembad aangekondigd. Dat is mooi. Wanneer weten we de uitkomst en belangrijker nog, wat worden de criteria waarmee de uitkomst van het onderzoek bekeken worden. Met andere woorden wanneer is voor u de komst van een zwembad aanvaardbaar en wanneer niet?
• Vrijwilligerswerk kan niet genoeg gewaardeerd worden. Dat vindt iedereen. Vanuit dat aspect vinden wij uw handelwijze m.b.t. de oud papiercontainer van de Boezemkerk in Bolnes niet verstandig en zelfs onbegrijpelijk. Dat die container verplaatst moet worden op aangeven van het wijkoverleg is tot daar aan toe (alhoewel dat ding er al twintig jaar stond en al die tijd gedoogd werd), maar waar de starre houding vandaan komt om door een zeer beperkte standplaats elders het hele systeem van nuttig vrijwilligerswerk te demotiveren en te doorkruisen snappen wij absoluut niet. Het is wellicht wel érg veel aandacht in onze algemene beschouwingen voor zo’n detail, maar dat heeft een achtergrond, die te vinden is in de bedoeling van de inleiding van deze beschouwingen. Wilt u door uw commentaar blijk geven een oplossing te zoeken voor de betrokkenen.

7. Zorg  

• Het zal een ijselijk zware opgave zijn om de komende jaren de zorg op het gewenste peil te houden, maar adeldom van een beschaafde samenleving verplicht. Dus wij gaan er van uit dat het lukt. Al realiseren ook wíj ons dat de geldstroom uit Den Haag van doorslaggevende betekenis is.
• Diezelfde adeldom zou ons moeten verplichten te streven naar het overbodig maken van de voedselbanken in Ridderkerk. We lazen met voldoening dat dit ook een streven van het college is. Kunt u uit de doeken doen hoe u deze opgave gaat volbrengen?

9. Lokale heffingen.  

Om lijkbezorgingsrechten met een zeer fors percentage te verhogen, vanwege een ander afschrijvingsbeleid lijkt me onmogelijk uit te leggen. Zelfs niet aan de meest welwillende burger. Als we ooit die paarse draak ten grave willen dragen dan moeten we hem niet in leven houden door dit soort toestanden. Wij stellen voor om het boekhoudkundige probleempje niet op te lossen op de door u voorgestelde wijze, maar op een klantvriendelijkere wijze.

Voorzitter, we zijn er door. We hopen op goede gesprekken over ieders algemene beschouwingen.

We hebben als raad een vervelende periode achter ons. We hopen van harte dat ieders ambitie weer boven zal komen drijven.

We wensen u en elkaar veel wijsheid toe in het komende jaar. U hebt dat heel goed aangevoeld: velen in onze gemeente bidden om zegen voor het werk van college, raad en ambtenaren.
Ook wij wensen u van harte Gods zegen toe.