In het debat van de gemeenteraadsvergadering van 6 september 2012 hebben we als ChristenUnie de volgende bijdrage ingebracht.

• Bestuur dicht bij de burgers is uitgangspunt voor de ChristenUnie. Dat wil zeggen Ridderkerk wil dicht bij haar burgers blijven. Vanuit die situatie kunnen we de samenwerking zoeken in BAR – verband; ook andere samenwerkingsverbanden behoren wat ons betreft tot de mogelijkheden,  bijvoorbeeld samenwerking met de Drechtsteden.
• Na de gemeente is de volgende bestuurslaag wat ons betreft de provincie. De provincie is er voor alle afzonderlijke gemeenten en voor het algemene belang van de gezamenlijke gemeenten in de provincie. De provincie kan deze verschillende  belangen het best overzien en bedienen. En als we de bestuurlijke drukte willen verminderen dan kan beter de rol van de provincie versterkt worden. De provincie als de gebiedsregisseur op het gebied van ruimtelijk ordening, economie en verkeer en vervoer.
• De provincie is in het grootste deel van het proces onzichtbaar. Dat is iets waar onze fractie zeer ontevreden over is. Wij hadden gehoopt en verwacht dat de provincie veel sterker het onderwerp naar zich toe zou trekken. Dat kan alsnog. Daar willen we de provincie ook toe oproepen. De bestuurskracht van de Provincie krijgt op dit dossier nu van ons een onvoldoende.
• Een heldere analyse van de problemen, een verkenning van mogelijke richtingen en vervolgens een verkenning van de middelen die de doelen het beste naderbij kunnen brengen is een belangrijke eerste stap in dergelijke ingewikkelde situaties. “Alleen regio’s die hun kracht goed weten te mobiliseren hebben kans van slagen”, staat op pagina 3 van ‘vernieuwend besturen’ uit december 2011. Wat er nu voor ligt wordt als onvoldoende betiteld door diverse deskundigen.
• Een Metropoolregio is vooralsnog niet overtuigend het middel om aan de weg te timmeren. Tijdelijke netwerken van samenwerkingsverbanden waarin de Provincie een heldere sturing heeft is wat ons betreft meer voor de hand liggend. Daarmee komt er ook democratische legitimatie voor de ontwikkelingen. Dan zijn de kiezers ook in staat om een oordeel te vellen over het handelen van zowel de gemeentelijke als de provinciale bestuurders.
• Wat opmerkelijk is in de brief van 4 mei vanuit Barendrecht aan de stadsregio is dat men in de opsomming op pag 1 begint met de focus op Greenport en Vervoersregio en bij het tweede aandachtsstreepje gaat het over nut en noodzaak van de Metropoolregio. Ook bij andere gemeenten zie je dat. Wel al meedenken over de inhoud en de mogelijkheden maar tegelijkertijd jezelf afvragen of er wel een Metropoolregio moet komen. Waarom doen we het eigenlijk en wat is nut en noodzaak?
• Veel (zo niet alle) gemeenten gaan mee omdat ze bang zijn buiten een boot te vallen. We zien er met elkaar niet veel in maar gaan toch naar het Ado-stadion, naar Capelle, naar alle bijeenkomsten, want als we niets doen wordt het mogelijk helemaal niets.
• Het is het prisonersdilemma, het dillema van de gevangene. Beken ik, wat betekent dat dan voor mij en mijn medegevange of zwijg ik, en wat zijn daarvan de gevolgen?  De gemeenten doen allemaal mee omdat ze bang zijn voor de onbekende gevolgen van het niet meedoen. Dat is in bestuurlijk Nederland een zeer ongewenst fenomeen.
• Zo zit Ridderkerk er in feite ook in. Ik bespeur geen enthousiasme, geen euforie over een  oplossing die nabij is. Ik proef scepsis en argwaan. En toch hobbelen we nog maar weer door.
• De zienswijze die voorligt is erg vriendelijk en meegaand. Het geeft nauwelijks  het gevoel weer dat we niet tevreden zijn. We willen en moeten samenwerken in enigerlei vorm. Op dit moment stemmen wij in met de brief van het college. Later zullen we ons definitief uitspreken over de Metropoolregio.

Marten Japenga

(fractievoorzitter ChristenUnie)