Hoe gaat het met u? Het lijkt een eenvoudige vraag, maar achter die woorden schuilt iets diepers. Veel Ridderkerkers maken zich zorgen: over waar hun kinderen straks kunnen wonen, over werk dat onzeker is geworden, over oorlog en onrust die ook ons dorp raken. En dan de zorgen dichtbij huis – boodschappen die duurder worden, een energierekening die stijgt, een portemonnee die sneller leeg is. Soms leidt dat tot moedeloosheid. Dat mensen zeggen: “Het helpt toch niets.” Of: “Wat doet de politiek eigenlijk nog voor mij?” Juist dan wil de ChristenUnie opstaan. Niet om te roepen, maar om te bouwen.
Een aantal partijen heeft vanavond de historie rond de tweede wereldoorlog en de aankoop van de museumschool al benoemd. Dat hoef ik dus niet te herhalen. Wat mij in de voorbereiding op vanavond opviel: we stelden kredieten beschikbaar in oktober 2021 en oktober 2023. En nu, oktober 2025, wordt er wederom om een krediet gevraagd. Het lijkt wel een tweejaarlijks ritueel te worden. De totale investering voor de museumschool komt inclusief het voorstel vanavond op ruim €5,7 miljoen. Een fors bedrag, daar is iedereen het wel mee eens. Belangrijk is dan: wat krijgen we ervoor?
Soms denk je van who, de draad ben ik kwijt, en dan denk je hè?!
En dan zie je de dingen allemaal even niet meer scherp. Daarom is het nu de hoogste tijd, voor een heel simpele bijdrage over een best wel ingewikkeld onderwerp. De Jaarstukken 2024 in 2 minuten, here we go!
Geachte voorzitter,
Woningen bouwen, verbeteren van de infrastructuur, wateropgave en klimaatadaptatie met onder andere meer groen. Het vraagstuk voor een goede invulling van de nog beschikbare ruimte is een feit. Om Ridderkerk leefbaar te houden zijn keuzes nodig. En die keuzes liggen met de omgevingsvisie bij de raad. De visie op bouwhoogte geeft daar alvast invulling aan en tegelijk nu ook al duidelijkheid aan initiatiefnemers wat (wellicht) mogelijk is. Dat is wat ons betreft nuttig en noodzakelijk voor het invullen van de woningbouwopgave.
Geachte voorzitter,
Het buitengebied is een waardevol landschap waar mensen wonen en werken, waar boeren als generaties lang hun land bewerken, waar inwoners wandelen en tot rust komen. Juist in deze drukke regio zijn open polders, vogels, water en groen onmisbaar. Die rust en ontspanning verdienen bescherming én ontwikkeling. En dat geldt ook voor de nog aanwezige boeren in het gebied, we laten ze met rust of gaan op hun verzoek met hen in gesprek over gewenste toekomstige ontwikkelingen.
