Beste Ridderkerkers,

de wereld is in een paar weken tijd totaal veranderd! We zijn allemaal stilgezet door de uitbraak van het coronavirus. Niets is meer hetzelfde. Er lag geen script klaar, maar iedereen is hard bezig om er het beste van te maken. We horen veel mooie initiatieven van mensen om ons heen, maar ook van de vrijwilligersorganisaties en de gemeente.

Onlangs werd ik benaderd door een aantal inwoners die last hadden van de slechte kwaliteit van het fietspad bij de Vlietlaan, ter hoogte van sporthal Drievliet. Ik besloot daar zelf op de fiets langs te rijden en zag met eigen ogen dat deze mensen voor 100% gelijk hadden.

75 jaar vrijheid. Dat is een heel lange tijd, een mensenleven! En meer dan ik ooit had verwacht houdt dit gedenkjaar mij bezig. Hoe dat is gekomen?  In het voorjaar van 2019 stond ik op het strand in Normandië, ik liep langs de onvoorstelbare rij graven. Graven van vooral jonge mannen. Wat zette mij dat aan denken. Zou ik het kunnen, mijn jongens laten gaan. Vechten voor een vrijheid die niet dichtbij is. Naar een land wat niet van mij is?  Onvoorstelbaar moedig dat velen toch gingen.

Bakkie doen? Je kent die opmerking vast. Een kopje koffie, het staat soms voor meer dan een ochtend ritueel (“giet het zwarte goud in een kop, en ik leef weer op”)

Het is bijna een synoniem voor even bijpraten, luisteren naar elkaars verhalen. Ik moet denken aan het liedje van Eric van Muijswinkel. Eind jaren 80 stond zijn liedje ‘1 kopje koffie’ maandenlang in de top 10. Een oorworm muziekje. Eenmaal gehoord blijft de hele dag in je hoofd zingen.

De tijd dat we rond 14 februari massaal ansichtkaarten verstuurden ligt wellicht achter ons, we hebben Valentijnsdag nog niet vergeten. De winkels lokken kopers met Valentijnsaankopen en het lijkt vooral een commercieel thema te zijn geworden. Toch blijft het mooi om je geliefde, of iemand om wie je veel geeft, extra aandacht te geven. Net als de overige 364 dagen van het jaar overigens…

Vorige week waren de algemene beschouwingen in de gemeenteraad van Ridderkerk. Voor de ChristenUnie een mooi moment om het eens over een andere boeg te gooien. We wilden het eens hebben over samenwerken binnen de raad. In veel media krijgt u als lezer vaak de politieke verschillen uitvergroot voorgeschoteld. Tja, dat leest lekkerder dan een artikel waarin overeenkomsten centraal staan. En ja, verschillen zijn er. Maar dan gaat het vaak over de laatste 10% van de standpunten. Over veel, heel veel, zijn we het vaak eens.

Het was op één van die mooie avonden in de vakantie. De zon was nog niet helemaal onder en de warmte hing nog in de lucht. Windstil. Lang genoeg in de tuin gezeten om een boek uit te lezen. Geen raadsvergadering of (ChristenUnie) bijeenkomst op de agenda. Dus tijd om in beweging te komen. We pakten de fiets en besloten via Oostendam naar Rijsoord te fietsen. En boem, daar was het. Een beetje verliefd op het dorp waar ik al jaren woon. Groen, water, sfeervolle huizen met prachtige tuinen. Relaxed sfeertje.