Het jaar 2023 is alweer bijna voorbij. Het jaar waarin afscheid werd genomen van de BAR-organisatie, en het raamwerk voor de nieuwe Ridderkerkse ambtelijke organisatie is opgetuigd. Vanaf 1 januari 2024 moet deze nieuwe organisatie gaan draaien.
Niet alleen lokaal zijn er organisatorische veranderingen in aantocht. Op 22 november mogen we weer naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezing. Wat wordt de nieuwe zetelverdeling straks? En belangrijker nog: gaan we nu echt een verandering krijgen in bestuurscultuur? En gaat er écht werk gemaakt worden op al die belangrijke thema’s als klimaat en energietransitie, de woningbouwopgave, de biodiversiteit, de bestaanszekerheid, goed openbaar vervoer en goede zorg?
Wanneer we op mondiaal niveau kijken, zien we welke nood er in de wereld is. Berichten over oorlogen, steeds meer polarisatie en conflicten, natuurgeweld en armoede en honger komen dagelijks via de media onze huiskamers binnen. Het geeft zorgen en het leert ons tegelijkertijd ook dankbaar te zijn voor de vrijheid en (relatieve) rijkdom die wij hier in ons land, en lokaal in onze eigen gemeente bezitten. En het geeft ons de verantwoordelijkheid om binnen onze eigen invloed het goede te doen. Het goede voor de mensen direct om ons heen en het goede voor Ridderkerk.
Daarom nu terug naar de Ridderkerkse begroting voor 2024. De teksten in de programmabegroting zijn direct gekoppeld aan het coalitieakkoord en het collegeprogramma. Dat is enerzijds positief, het maakt het goed te herleiden op welke wijze dit college het collegeprogramma wil gaan uitvoeren. Maar de keerzijde is dat we nu wel missen wat er het komend jaar wordt gedaan op diverse andere terreinen die niet of nauwelijks aan bod kwamen in het collegeprogramma. Beleid en daaraan gekoppelde actieprogramma’s die wel eerder door de raad zijn vastgesteld. Binnen de gemeentelijke organisatie wordt daar toch zeker ook nog wel aan gewerkt het komend jaar?
Wat bijvoorbeeld ontbreekt, is wat het college het komend jaar doet op het belangrijke terrein van de klimaatverandering. Als we in de begroting zoeken op het woord ‘klimaat’, komen we dit woord vijf keer tegen. Vier keer gaat het dan over ‘economisch vestigingsklimaat’. En de vijfde keer is alleen een verwijzing naar het beleidsdocument ‘Klimaatvisie’. En ook de Warmtevisie wordt alleen als beleidsdocument genoemd, maar welke stappen dit college hierin wil ondernemen is nu niet inzichtelijk. College, u neemt deze onderwerpen toch wel serieus mogen we hopen? Welke stappen kunnen we komend jaar van u verwachten op deze beide onderwerpen?
Daarnaast viel ons op dat de indeling van de begroting dit jaar is veranderd: de toelichting op de begrote posten staan niet meer bij het programma zelf. En de uitwerking van de begroting in de onderliggende taakvelden staat ook op een andere plek. Zo wordt de begroting wellicht voor de boekhouders en accountants beter, maar niet voor de geïnteresseerde lezer. En ook niet voor de raadsleden, die wel een controlerende taak hebben. Vraag aan het college: bent u bereid om met raad na te denken over een andere weergave van de begroting voor 2025?
De ontmanteling van de BAR-organisatie is in 2023 nadrukkelijk merkbaar. Niet alleen in het debat, waar wij soms fel waren in het uiten van onze zorgen over de gevolgen ervan. Inmiddels komt ook vanuit het college de boodschap dat projecten vertraging oplopen vanwege personele problemen, gerelateerd aan de organisatieverandering. Onze conclusie is dat we in ieder geval over het jaar 2023 flink aan slagkracht hebben ingeboet. Hoe zal dat zijn in 2024? Natuurlijk, een nieuwe organisatie opzetten kost tijd en energie, en draait niet vanaf dag één op volle toeren. Maar laten we met elkaar hopen dat we bij de algemene beschouwingen in 2024 niet opnieuw moeten concluderen dat de organisatie nog niet op peil is. We wensen de nieuwe organisatie veel succes toe!
Het college geeft aan dat ze, ondanks de personele issues in deze raadsperiode, ervan uitgaan dat alle doelen uit het collegeprogramma nog gehaald kunnen worden. Welke druk legt ze zelf dan op deze organisatie? Is dat verantwoord?
De ChristenUnie is blij met onze nieuwe burgemeester, en dat geluid horen we ook van anderen! Marco Oosterwijk heeft zich in de afgelopen periode nadrukkelijk gepresenteerd aan heel Ridderkerk. Van jong tot oud, van moskee tot kerk, van sportverenigingen tot maatschappelijke organisaties en initiatieven. We mogen trots zijn op zo’n boegbeeld! En niet alleen zijn we trots op onze burgemeester, maar ook op onze kinderburgemeester Meike Oosterwijk. Mooi hoe zij zich op haar jonge leeftijd al zo inzet, en onder andere aandacht vraagt voor pestgedrag. Bedankt Meike!
Met de bovenstaande Bijbeltekst uit Prediker als bril hebben we gekeken naar de begroting en schreven we onze algemene beschouwingen van 2023. Het is de tekst waarmee het landelijk verkiezingsprogramma van de ChristenUnie start. Een tekst die goed laat zien waar we ook als fractie in Ridderkerk voor willen staan. Het typeert iets van onze hoop en ons verlangen. We willen meebouwen aan een Ridderkerk waarin mensen om elkaar geven, zorgzaam zijn voor elkaar en waarin men verder kijkt dan de eigen kring. Een dorp waarin men zich verbonden voelt en verantwoordelijkheid neemt. Een dorp waar men hoop biedt of hoop vind en een dorp dat oog heeft voor de schepping. Een zorgzaam Ridderkerk waarin samen centraal staat.
In Ridderkerk willen mensen in een veilige en zorgzame buurt wonen. Een omgeving waar buren elkaar helpen en samen leuke en verbindende activiteiten organiseren. Binnen zorgzame buurten helpen mensen elkaar, bijvoorbeeld door boodschappen te doen voor een buurman of een luisterend oor te bieden in moeilijke tijden. Hierdoor hoeven mensen minder vaak een beroep te doen op dure zorg, wat ook financiële voordelen oplevert.
Dit is vooral belangrijk in de ouderenzorg, waar zorgzame buurten helpen om langer zelfstandig en gelukkig te blijven leven in hun eigen buurt, ook wanneer je ouder wordt. Kortom, zorgzame buurten zijn veilig, praktisch en kostenbesparend, en ze dragen bij aan het welzijn van iedereen, inclusief ouderen. We moeten hierin investeren voor een sterke toekomst.
Vanuit het coalitieakkoord wordt sterk ingezet op een veiliger Ridderkerk. Dat is mooi en belangrijk. Er wordt geld vrijgemaakt voor voldoende boa's, meer ingezet op ondersteuning buurtpreventie en er wordt hard opgetreden tegen het overtreden van wet- en regelgeving op het gebied van veiligheid en leefbaarheid. We hopen mee met het college dat dit de sleutel is om de problemen op te lossen, al blijven we van mening dat dit niet de belangrijkste sleutel is. Wanneer we naar de cijfers rondom veiligheid en openbare orde kijken op het dashboard van ‘waarstaatjegemeente.nl’ zien we nog weinig hoopgevende signalen dat dit beleid voldoende is. In deze tijd van overbelasting bij justitie is de focus op ‘lik op stuk’ volgens ons nu niet juist. Zet ook daarom juist nu in op preventie! Zet in op jongerenwerkers. Intensiveer de samenwerking tussen de wijkagent, de boa, de jeugdwerker en de zorgdocent en leerplichtambtenaar. Want met voorkomen regelen we pas échte veiligheid. Vraag: welke (extra) stappen gaan er op het gebied van preventie worden gezet vanuit het veiligheidsdomein in 2024?
Een zorgzaam dorp bouw je met mensen, maar ook met stenen. Nadenken over de structuur van een wijk, over het bouwen van passende woningen zodat verschillende doelgroepen samen kunnen wonen is daarom belangrijk. Net als overal in Nederland is in Ridderkerk woningbouw een belangrijk aandachtspunt.
Als ChristenUnie onderschrijven we de doelen in de dit jaar vastgestelde woonvisie en zijn we enthousiast over het actieplan ‘Samenredzaam’. Daarin lazen we o.a. over nieuwbouw van senioren- en geclusterde woningen en het organiseren van zorg dichtbij huis, het oprichten van wijkcoalities en de ontwikkeling van zorgsteunpunten in de wijken. Voor ons verrassend dat de uitwerking van dit actieplan niet terug te zien is in de begroting 2024. Vraag: Welk budget is binnen de begroting gereserveerd voor de uitvoering van dit actieplan? We zien uit naar de uitwerking van alle acties die in het actieplan worden genoemd en hopen dat schotten niet hinderen of de financiering geen sta in de weg zal zijn. Als het lukt bouwen we zo echt aan een zorgzaam dorp.
We merken wel het vastleggen van doelen in beleid, nog niet gelijk de werkelijkheid worden in de praktijk. De recente plannen binnen Ridderkerk laten zien dat woningen nog maar mondjesmaat geschikt zijn voor de doelgroepen waar we ook graag voor willen bouwen: ouderen en jongeren. De prijzen van appartementen en kleine woningen zijn vaak toch te hoog. We roepen het college op om verder na te denken hoe we in Ridderkerk betaalbare woningen voor deze doelgroepen kunnen realiseren. Bijvoorbeeld door toch plekken te vinden waar, al dan niet tijdelijk, kleinschalige woonvormen kunnen worden gerealiseerd. Maar ook door het soepeler omgaan met parkeernormen (lees: een lagere parkeernorm toepassen), in combinatie met het aanbieden van deelvervoer. Jongeren zijn daar vaak goed voor te motiveren. En durft het college ook een eis ten aanzien van jongerenwoningen op te leggen aan bijvoorbeeld een initiatief als bij de Boomgaard? Zo’n locatie dicht bij een treinstation is daar zeker geschikt voor!
In een zorgzaam Ridderkerk zijn veel organisaties actief die positief bijdragen. Deze organisaties drijven op vrijwilligers. Door de waan van alle dag, de beperkte tijd blijkt het dan niet eenvoudig om elkaar te vinden, regelmatig komen we tegen dat organisaties van elkaars bestaan niet weten. Goede samenwerking dient een maatschappelijk belang: met elkaar kunnen zij optimaal bijdragen aan een zorgzaam dorp, een dorp waarin alle Ridderkerkers zich gezien en ondersteund voelen. Een betrokken en verbindende gemeente kan volgens ons een belangrijke rol kan spelen in het vormen van een sterk netwerk. Daarom dienen wij een motie Jaarlijkse netwerkbijeenkomst voor organisaties met vrijwilligers in waarin wij vragen om als gemeente een jaarlijks event te organiseren om zo deze organisaties te faciliteren in ontmoeting en te inspireren.
Zorgzaam zijn we ook wanneer we het goede voorleven voor onze jongeren. Als het klopt wat de wethouder ons onlangs in een raadsvergadering heeft toegezegd, is met het verschijnen van deze beschouwingen het rookverbod voor gemeentehuis eindelijk ingegaan. Na het aannemen van onze motie hierover vorig jaar tijdens de begrotingsbehandeling, ging het college voortvarend aan de slag. In de raadsinformatiebrief van 16 december 2022 gaf het college nog aan dat binnen enkele weken het rookverbod bij het gemeentehuis zou worden ingevoerd. Dat heeft in de praktijk dus nog wel wat langer geduurd. Een ander deel van de motie staat nog wel open: op welke overige gemeentelijke locaties kan een rookverbod nog worden ingevoerd? Vraag aan het college: Hoe staat het hiermee?
Wanneer we bouwen aan een zorgzaam Ridderkerk is het belangrijk dat we ook zorgen voor veiligheid op het gebied van verkeer. Binnen de portefeuille Mobiliteit wordt erg ingezet op het stimuleren van langzaam verkeer en op verkeersveiligheid. Daar zijn we blij mee! Er zijn namelijk echt veel plekken te verbeteren in Ridderkerk. Wel hopen we dat ook snel resultaat zichtbaar wordt van de eerder beschikbaar gestelde budgetten en vastgestelde ontwerpen van verbeteringen voor fietsers en voetgangers. Het lijkt er (mede door de BAR-perikelen?) op dat het bedenken van plannen een stuk sneller gaat dan het uitvoeren ervan. Het wachten is bijvoorbeeld nog steeds op realisatie van het wandel- en fietspad bij de Donkerslootweg en de realisatie van deelgebied 1 van het Centrumplan. Bij dit deelgebied zou eindelijk een veilige oplossing zou moeten komen voor de situatie rond het laden en lossen bij de Albert Heijn. In 2020 is daar het budget voor beschikbaar gesteld, met toen een verwachte oplevering in 2021. De uitvoering loopt straks 3 jaar achter op schema, dat is toch wel zorgelijk. Op onze vragen over de realisatie van nieuwe plannen (bijvoorbeeld het fietspad Havenkanaal) antwoordt het college dat zij de gestelde realisatietermijn in 2024 als haalbaar zien. Daar gaan wij dan nu ook graag van uit! Voor wat betreft verkeersveiligheid zijn we benieuwd wat de opvolging is van het maatregelenpakket uit de uitvoeringsagenda Verkeersveiligheid, welke in 2021 is vastgesteld. Ook een onderwerp dat niet in de begroting 2024 is terug te vinden. Vraag aan het college: kunnen we een update krijgen over deze uitvoeringsagenda?
Ridderkerk heeft naast goede wegen een goed openbaar vervoer nodig. Om zonder stress naar het werk te gaan, naar een familielid in een ziekenhuis of naar oma om samen te koken en te eten. Net als iedereen maken wij ons zorgen over de verdere uitholling van het openbaar vervoer in Ridderkerk. Alle goede acties van onze portefeuillehouder ten spijt, het lukt lokaal niet om hier een kentering in aan te brengen, al zijn we blij met de financiële injectie door de MRDH vorige week. Maar het is aan de landelijke politiek om echt een andere keuze te gaan maken, en structureel meer geld voor het openbaar vervoer beschikbaar te stellen. Iedere Nederlander kan zijn keuze op 22 november weer maken, en dus in zijn of haar stem ook het belang van openbaar vervoer laten meewegen.
De bus nemen is trouwens niet voor iedereen mogelijk, en niet iedereen kan in een auto stappen. Er is een groep Ridderkerkers die afhankelijk is van het WMO-vervoer om actief mee te doen, of om fijn te leven in het dorp. In de afgelopen maanden hebben we meerdere klachten gehad over dit vervoer. De nieuwe werkwijze met vijf verschillende vervoerders blijkt in de praktijk toch niet die dienstverlening te zijn wat deze mensen nodig hebben. De praktijk is dat ritten worden geweigerd, taxi’s veel te laat of zelfs niet komen opdagen. We roepen het college op om hier meer de regie op te nemen. Laat deze mensen geen ‘echt klant zijn’ van TRIPP of PiM, maar inwoner van onze gemeente Ridderkerk. Zo handelen past ook bij de ambitie als geformuleerd in het vastgestelde Integraal Beleid Sociaal Domein: ‘van denken in klanten van denken naar mensen’ en van denken in afzonderlijke domeinen naar realiseren van meer samenhang. Wij zijn als gemeente verantwoordelijk, wij moeten (en kunnen!) hierin dus het verschil maken. We roepen het college dan ook op om waar nodig meer te investeren in het WMO-vervoer. Vraag: op welke wijze gaat u komend jaar concreet invulling geven aan de vastgestelde ambitie ‘van denken in klanten naar denken in mensen’?
We geloven in de kracht van betrokkenheid, van verbondenheid en van gemeenschap. Omdat mensen daardoor tot bloei komen. En wanneer we het over bloei hebben, denken we uiteraard ook aan de schepping. Die schepping die zo onder druk staat door menselijke keuzes. De schepping, waar we een verantwoordelijkheid voor hebben om daar goed voor te zorgen. Voor nu en voor later. Zodat bloei mogelijk blijft, ook voor de toekomstige generaties.
Het is daarbij niet alleen zaak dat we zorgen voor de natuurgebieden, maar ook dat we zorgen voor leefbare wijken en aantrekkelijke straten. De plekken waar we elkaar ontmoeten wanneer we vanachter de keukentafel de voordeur uitstappen, waar we elkaar zien en naar elkaar omzien. Dat zijn de plekken waar gespeeld wordt door onze kinderen, de plekken waar we sporten en recreëren. Ook dat zijn plekken waar bloei tot stand komt. Soms letterlijk. Het is daarom goed dat er in het afgelopen jaar een concreet plan op ecologie is vastgesteld. Maar ook hier: zoeken op ‘ecologie’ in de Begroting 2024 levert alleen het beleidsdocument op. College: welke acties en resultaten kunnen we op het gebied van werken vanuit ecologie in 2024 van u verwachten?
Om te zorgen dat onze wijken en buurten leefbaar en toekomstbestendig zijn en blijven, moeten we goed nadenken over een functionele, klimaatbestendige en duurzame inrichting. Daarbij is voldoende volume aan groen en bomen geen doel op zich, maar een uitstekend middel om de doelen die Ridderkerk heeft te kunnen behalen Omdat de functies en waarde van bomen die o.a. kunnen worden uitgedrukt in boomkroonvolume nog lang niet altijd voldoende onderkend worden en omdat groen en bomen vaak het kind van de rekening worden door de grote ruimteclaim die er is op beschikbare openbare ruimte, vinden we het een goed idee om hier in het komende jaar met elkaar als raad over na te denken. Het verder uitwerken van een aantal acties uit onze mooie groenvisie in 2024 en de ambitie van het college om een vervolg te geven aan de groenvisie na 2024 vormen een goede aanleiding om hier met elkaar het gesprek over aan te gaan. Een voorstel dat ook ambtelijk met enthousiasme wordt ontvangen. Daarom dienen wij een motie ‘Waardering bomen’ in.
Zorgen voor de schepping hoeft niet altijd met grote gebaren. Met enige trots kijken we naar de succesvolle uitwerking van onze motie in 2022: de twee slimme bandenpompen die in Ridderkerk zijn geplaatst. Daar wordt echt veelvuldig gebruik van gemaakt! We zijn blij dat het college hier gelijk mee aan de slag is gegaan.
Kleine stappen is dus ook vooruit. En vooruitgaan is wat we ook voor komend jaar van het college vragen. We vragen daarbij aandacht voor het doorzetten van beleid dat in de vorige periode is vastgesteld. Bijvoorbeeld de Warmtevisie. De plannen voor de wijk Bolnes moesten worden bijgesteld omdat aansluiting op grote al bestaande warmtenetten inmiddels buiten bereik is gekomen. Welke prioriteit zet het college hier nu op? De opgave van isoleren van huizen blijft overigens gewoon staan. Maak daar ook prioriteit van en stel voldoende middelen beschikbaar. En wordt er gedacht aan kleine lokale warmtenetten? Kleine lokale warmtenetten zijn de nieuwe horizon. Kleine warmtenetten met een gezamenlijke warmtepomp. Grote doelen worden vaak bereikt door kleine, weloverwogen stappen. Duurzaam besturen is ook vasthouden en doorbouwen aan de keuzes die gemaakt zijn.
In de eerder aangehaalde tekst uit het Bijbelboek Prediker wordt glashelder dat het belangrijk is om elkaar te steunen. In bijna ieders leven zijn er immers momenten dat samenleven moeilijk is, dat je in de knel zit. Dat het leven onder druk straat door stress, door gekke bureaucratische regels, door prestatiedruk, door armoede, of simpelweg miskend worden.
We weten ook dat de één meer steun nodig zal hebben dan de ander. En juist in die situaties moet de overheid er zijn. Niet om alle zorgen weg te nemen, maar wel om mee te denken en het leven soms net iets makkelijker en plezieriger te maken. Dat is één van de reden dat we de motie ‘Samenspeelplek’ hebben geschreven. We hoorden van ouders met een kind met een verstandelijke handicap, maar ook met fysieke handicaps, dat het niet eenvoudig is om speeltuinen te vinden waar hun kind mee kon doen, zelf kon spelen. Het bericht dat wij als raad toegestuurd kregen van het SamenSpeelfonds bevestigde dit. Wij vinden het belangrijk dat Ridderkerk een inclusieve gemeente is, dat er openbare speelplekken in de gemeente zijn die toegankelijk en gastvrij zijn voor álle kinderen, ook met een handicap. De motie sluit trouwens prachtig aan bij de afspraken over inclusiviteit die zijn gemaakt en bij punt 117 en 118 van het collegeprogramma die gaan over extra speelterreinen en over een dekkend sport- en beweegaanbod en een grote speelvoorziening in de Driehoek Het Zand.
Een zorgzaam Ridderkerk zijn is niet eenvoudig. Het vraagt om actie en om breed te kijken hoe problemen kunnen worden aangepakt. Er is zelden sprake van één oorzaak of één oplossing. Om die reden is in 2021 het Integraal Beleid Sociaal Domein vastgesteld. In dit beleid schreef het college: “De ambities zijn dan ook hoog: - van denken in klanten naar denken in mensen - van producten en prestaties naar oplossingen en resultaten - van denken in afzonderlijke domeinen naar realiseren van meer samenhang - van beheersen en controleren naar samen leren en ontwikkelen - van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’ - van verkokerd werken naar een integrale werkwijze”. Voor ons is echt onvoldoende zichtbaar hoe die woorden van papier afkomen. Waar blijven de actieplannen of uitvoeringsprogramma’s of in ieder geval de terugkoppeling van wat het effect is van de inspanningen die gedaan zijn. Uit de plannen en de begroting kunnen wij het in ieder geval niet halen. We zien daar eigenlijk alleen de ‘verplichte’ kosten opgenomen, daar waar we als gemeente geen invloed op hebben. We hebben behoefte aan concrete acties en concrete doelen op bijvoorbeeld het bestrijden van eenzaamheid en het ondersteunen van mantelzorgers. Wat hopen we eind 2024 in deze thema's te hebben geregeld, of te hebben bereikt?
Even terug naar het helpen van elkaar: In Ridderkerk leeft gemiddeld 4% van de huishoudens in energiearmoede. Zij geven daarmee 13 – 20% van hun inkomen uit aan energie. Zo’n grote hap uit je inkomen is zwaar. Het is aan de politiek om daarin te ondersteunen. Energieprijscompensatie is echter geen duurzame oplossing en zal ook eindig zijn. We moeten daarom lokaal, meer dan nu, inzetten op het verduurzamen van (huur)woningen en snel actie ondernemen wanneer blijkt dat wetgeving vertraagt. Plannen voor spouwmuurisolatie worden vertraagd, komen stil te liggen worden onbetaalbaar voor particuliere woningbezitters omdat ecologisch onderzoek bij het isoleren van spouwmuren bij wetgeving verplicht is gesteld. De gemeente kan een gebiedsontheffing aanvragen voor de duur van tien jaar door een soortenmanagementplan (SMP) op te stellen. De mogelijkheid bestaat zelfs om al eerder ontheffing te verlenen aan particulieren tijdens het lopende onderzoek voor een SMP wanneer de provincie hier beleidsregels voor heeft opgesteld. Dit lijkt de provincie nu te gaan doen. De gemeente is daarom nu eerst aan zet. Op deze manier lopen we minder vertraging op in onze doelstellingen en blijft (na) isoleren voor iedereen haalbaar en betaalbaar.
Zorgzaam ben je wanneer je ook omziet naar vluchtelingen. En ja, dat is een ingewikkeld vraagstuk als het gaat om onderdak. Waar kunnen we ruimte bieden om mensen die om gegronde redenen hun land zijn ontvlucht, toch op te kunnen vangen? Dankbaar zijn we dat we daar in Ridderkerk invulling aan geven door middel van de asielboot in de Ridderkerkse haven. Maar doen we daarmee genoeg? En voor hoelang? We roepen het college op om meer langdurige ruimte te bieden voor de opvang van vluchtelingen. Bijvoorbeeld via transformatie van leegstaande kantoorpanden of scholen.
Van hoop en steun brengen, komt ook dankbaarheid. Dat zien we terug in de motie ‘Kunstwerk internationaal bekend kunstenaar’ die we tijdens de Begrotingsraad indienen. Zirak Mira, een gevluchte Koerdische man die sinds enige jaren in Ridderkerk woont, is dankbaar voor de wijze waarop hij samen met zijn gezin in Nederland is opgevangen. In het Midden-Oosten is hij een van de meest gerespecteerde kunstenaren van zijn tijd, met meerdere werken in Syrië en Irak. Graag wil hij zijn dankbaarheid tonen door middel van het schenken van een kunstwerk aan Ridderkerk. Alleen voor de materialen heeft hij vanwege zijn uitkering geen geld. Met onze motie geven we niet alleen ruimte voor het uiten van zijn dankbaarheid, maar krijgen we er een bijzonder en waardevol kunstwerk voor terug.
Een zorgzaam Ridderkerk vormen we samen! In het proces om te komen tot een nieuw participatiebeleid zagen we dat dat samenwerken niet eenvoudig is. We willen daarom afsluiten met de opmerking dat het samenwerken tussen gemeente en inwoners alleen goed gaat wanneer er een intrinsieke wens is om echt te willen begrijpen wat inwoners willen en nodig hebben om gelukkig te leven in Ridderkerk. Dat is geen eenvoudige opgave. Wanneer we willen dat iedereen de kans krijgt om mee te bouwen aan een zorgzaam Ridderkerk moeten we aandacht hebben voor de kwetsbare stemmen, de niet-talige mensen. Maar ook aan de kritische mensen, de groep die een wantrouwen voelt richting de gemeente. En richt de aandacht zeker ook op het vinden van de zwijgende meerderheid. Die meerderheid die vaak genuanceerd is. En als laatste: blijf de groep die uit zichzelf al meedoet, betrekken.
Een zorgzaam Ridderkerk vormen we samen. De gemeente heeft daarin een onmisbare rol, maar is niet het begin of het einde. Het begint altijd tussen mensen. Dat is het hart.
Robert Kooijman, Erna de Wolff-Ter Beek en Tjalke Alkema
Hieronder nogmaals onze vragen op een rijtje: