De laptop aan, de oortjes in. Ik zit er klaar voor: de eerste les op afstand kan beginnen. Langzaam druppelen de eerste studenten binnen in de online omgeving. Na wat gelach en gekkigheid om deze nieuwe manier van lesgeven begint er een gesprek.
Beste Ridderkerkers,
de wereld is in een paar weken tijd totaal veranderd! We zijn allemaal stilgezet door de uitbraak van het coronavirus. Niets is meer hetzelfde. Er lag geen script klaar, maar iedereen is hard bezig om er het beste van te maken. We horen veel mooie initiatieven van mensen om ons heen, maar ook van de vrijwilligersorganisaties en de gemeente.
75 jaar vrijheid. Dat is een heel lange tijd, een mensenleven! En meer dan ik ooit had verwacht houdt dit gedenkjaar mij bezig. Hoe dat is gekomen? In het voorjaar van 2019 stond ik op het strand in Normandië, ik liep langs de onvoorstelbare rij graven. Graven van vooral jonge mannen. Wat zette mij dat aan denken. Zou ik het kunnen, mijn jongens laten gaan. Vechten voor een vrijheid die niet dichtbij is. Naar een land wat niet van mij is? Onvoorstelbaar moedig dat velen toch gingen.
De bibliotheek verhuist naar het gemeentehuis. Ik vind het een top idee.
In de afgelopen jaren is de bieb veranderd van een boeken uitleen naar een plek van kennis delen en ontmoeten. Het is daarnaast ook een plaats geworden waar je een lezing kan volgen, de taal kan leren of een film gaat kijken. Het is een plek waar mensen rustig een tijdschrift of krant lezen. Dat alles draagt bij aan het meedoen in de maatschappij. Waar kan dat mooier dan in een gemeentehuis. Het huis van en voor Ridderkerkers.
Bakkie doen? Je kent die opmerking vast. Een kopje koffie, het staat soms voor meer dan een ochtend ritueel (“giet het zwarte goud in een kop, en ik leef weer op”)
Het is bijna een synoniem voor even bijpraten, luisteren naar elkaars verhalen. Ik moet denken aan het liedje van Eric van Muijswinkel. Eind jaren 80 stond zijn liedje ‘1 kopje koffie’ maandenlang in de top 10. Een oorworm muziekje. Eenmaal gehoord blijft de hele dag in je hoofd zingen.