We leven in een jachtige maatschappij. De cijfers over het aantal mensen met een burn-out zijn zorgwekkend. De grote druk van de prestatiemaatschappij raakte eerst vooral professionals in een aantal sector, maar is steeds meer en breder zichtbaar en kan iedereen treffen.

In dat jachtige bestaan zoekt de mens, bewust of onbewust, naar rituelen en momenten om af en toe even te rusten en los te laten. God geeft ons daarvoor het geschenk van een rustdag. De zondag is een wekelijkse herinnering dat er meer in het leven is dan prestatie en productiviteit. Deze dag behouden als collectieve rustdag is een krachtige manier om ruimte te geven voor geestelijk, fysiek, en sociaal welzijn.

Een collectieve rustdag past ook bij zorgen voor de schepping, duurzaamheid en rentmeesterschap. We staan stil bij wat er is en dat we tevreden mogen zijn met genoeg. Een collectieve rustdag heeft ook daarin een sociaal karakter.