Eén op de vijf van de huishoudens in Nederland heeft het afgelopen jaar te maken gehad met geldproblemen. Het is een zin die je de afgelopen tijd vast vaker hebt gelezen. En misschien ook wel een zin waarvan je denkt: nou weten we het wel. Los het eens op.
Voor ik wat over een oplossingsrichting ga zeggen eerst nog wat feiten. Wist je dat gezonde mensen met moeilijk aflosbare schulden drie keer meer kans op psychische aandoeningen hebben dan mensen zonder geldzorgen. En dat mensen die al een psychische aandoening hadden voordat de schulden ontstonden, slechter herstellen.
Deze mensen leiden onder angststoornissen, zijn depressief of raken verslaafd aan alcohol of drugs. En om het verhaal nog ingewikkelder te maken: hulp om weer gezond te worden is er onvoldoende. De wachttijden voor psychische hulp blijft oplopen.
Wist je ook dat je door het hebben van schulden moeilijker je gedrag kan sturen. Je neemt daardoor onhandige beslissingen, doet ‘domme’ aankopen, kan minder goed aan een taak beginnen of deze afmaken en samenwerken met anderen verloopt door schulden vaak ook moeizamer. En zo belandt iemand met schulden regelmatig in een cirkel waar soms haast niet meer uit te komen is. Die hele cirkel zorgt er andere voor dat vraag naar psychische zorg nodig is. En dat is nu net haast niet te krijgen. We moeten dus echt meer naar de bron van de problemen.
Ik ga met één column natuurlijk niet dit ingewikkelde probleem op lossen. Maar ik zie wel stappen die we in Ridderkerk kunnen zetten. Ik noem er drie.
Als ChristenUnie Ridderkerk vragen we op verschillende momenten aandacht voor deze punten. Door vragen te stellen, door beleid met deze bril op te beoordelen en waar nodig bij te sturen. Maar ook door in gesprek te blijven met (ervarings) deskundigen. Omdat we er met elkaar alles aan moeten doen dat geldzorgen opgelost worden.
Erna de Wolff, raadslid